هنگام به دنیا آمدن در گوشمان اذان می خوانند ولی نمازی نمی خوانند!
هنگام مرگ برایمان فقط نماز میخوانند... بدون اذان ... اذان هنگام تولد برای نمازی است که هنگام مرگ می خوانند...
چقدر کوتاهست این زندگی... به فاصله یک اذان تا نماز .
قدر بدانیم با هم بودن را ...
افرادی که انرژی مثبــــــ ـت دارند اغلب مهربونـــــن و با عاطفه هستند ...
به زمین و زمــ ـان مهربـ ـانی میکنند ..
غصه دارند اما آن را قصه نمیکنند تا خلق مردم را تنگ نکنند ...
شاید از نامردی ها دلتنگ شوند
اما لبخند میزنند و خود را حفظ میکنند ..
و نامردی هارا به خدا میسپارند ...
این افراد اغلب افرادی خوش سیما
و خوش خلق اند و دنبال نقاط مثبت هستند ..
در برابر ناملایمات خم به ابرو نمی اوردند ...
انها در بلند مدت یک نیروی بدست می اورند که از همه لحاظ مورد قبول اطرافیان هستند ..
و به قول روانشناسا ... کاریزما ..... دارند ...
" امیدوارم شما یکیشون باشید"
دوستانى دارم آیینه تمام نماى عشق
رسمشان معرفت
کردارشان جلاى روح
و یادشان صفاى دل آرام من است
پس آنگاه که دست نیاز به سوى تو میاورند
پر کن از آنچه که در مرام خدایى توست ...
بارالها...!
در پیشگاه تو ایستاده ام و دستهایم را به سوی تو بلند کرده ام...
آگاهم که در بندگیت کوتاهی نموده و در فرمانبریت سستی کرده ام...
اگر راه حیا را می پیمودم ، از خواستن و دعا کردن میترسیدم...
ولی پروردگارم...
آنگاه که شنیدم گناهکاران را به درگاهت فرا میخوانی و آنان ا به بخشش نیکو و ثواب وعده میدهی.
...برای پیروی ندایت آمدم...
و به مهربانی های مهربانترین مهربانان پناه آوردم
پس مرا از دلهره ملاقاتت در امان دار، و مرا از خاصان و دوستانت قرار بده...
وای بر من اگر رحمت گسترده ات مرا فرا نگیرد...
اگر مرا از درگاهت برانی پس به درگاه چی کسی بروم؟!!
خدایا بیشتر از هر کس دیگه ای میدونم که چقدر دوستم داری... و چقدر همیشه همیشه هوامو داشتی و به همه خواسته هام رسوندی... اما تو هم بیشتر از هر کس دیگه ای میدونی که من انسان صبوری نبوده و نیستم پس خودت هوامو داشته باش... هر چند همیشه میدونم که آخر آخرش منو با بهترین سورپرایز میکنی... پس هر طور که صلاح میدونی... یا صبرمو زیاد کن و یا دعامو زود مستجاب کن.. ای مستجاب دعوات...
بارالها…
از کوی تو بیرون نشود
پای خیالم
نکند فرق به حالم ....
چه برانی،
چه بخوانی…
چه به اوجم برسانی
چه به خاکم بکشانی…
نه من آنم که برنجم
نه تو آنی که برانی..
نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد…
نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی
کس به غیر از تو نخواهم
چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در که جز این
خانه مرا نیست پناهی
ابرها به اسمان تکیه میکنند، درختان به زمین و انسانها به مهربانی یکدیگر.........
گاهی دلگرمی یک دوست چنان معجزه میکند که آن لحظه دوستداری باتمام وجودت فریاد برآوری و بگوی
جاودان باد سایه دوستان عزیز
